พระพุทธเจ้าท่านได้ตรัสว่า “ธัมโม หะเว รักขะติ ธัมมะจารี”
คนประพฤติปฏิบัติธรรม พระธรรมย่อมรักษาบุคคลนั้นไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว คือไม่ให้ไปนรกนั่นเอง

พระพุทธเจ้าตรัสว่า “อรัญเญ รุกขะมูเล วา สุญญาคาเรวะ จะ ภิกขะโว”
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ในกาลบางคราวที่เราจะบำเพ็ญสมณธรรม เราต้องไปอยู่ในบ้านว่าง ๆ บ้านร้าง หรือไปอยู่ในป่า หรือไปอยู่ใต้โคนไม้ เพื่อบำเพ็ญสมณธรรม

ในการขึ้นดอยอินทนนท์ของสถาบันจิตตานุภาพนั้นก็ได้มีการขึ้นดอยกัน ปีละ ๒ ครั้ง
เพื่อที่จะไปสละความสุขในส่วนตัวบางประการ
เพื่อต้องการความเห็นอรรถ เห็นธรรม ต้องการบุญกุศล ต้องการคุณความดี

แม้ว่าการขึ้นดอยนั้นจะต้องเหนื่อยยากลำบากสักเพียงใด แต่ว่าเราก็สามารถทำได้
เพราะว่าการขึ้นดอยก็ได้ไปเป็น อะรัญเญ แล้วเรียกว่าในป่า
แล้วก็ สุญญาคาเร ก็ในเรือนว่างก็ไม่มีบ้านเรือนอะไร
แล้ว รุกขะมูเล เราก็อยู่ใต้โคนต้นไม้
๓ อย่างนี้เป็นธุดงค์ที่พระพุทธเจ้าบัญญัติเอาไว้แก่ผู้ที่ต้องการบำเพ็ญสมณธรรมให้ยิ่งขึ้นไป

เพราะฉะนั้นก่อนแต่ที่จะขึ้นดอย เราก็ทำจิตใจของเราให้สงบ เรียกว่าชำระล้าง
เพื่อที่จะไปรองรับสิ่งที่ดีมีมากมายก่ายกอง เรียกว่าเป็นสิ่งที่ดีมีมากมายก่ายกอง ที่เราจะรับเอาเก็บเอาไว้เป็นสมบัติของใจเรา อย่างนี้เป็นต้น

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ เล่มแรก หน้าที่ ๗๑
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน

๖๑.๐๓.๑๗