. การบวชคือ การชุบชีวิตเก่าให้เป็นคนดี
การบวช คือการเปลี่ยนสังคมมนุษย์ให้เจริญ และก้าวหน้ามีความสงบสุข
การบวช คือการทดแทนหนี้เก่าอันมหาศาล อันบุคคลทั้งหลายไม่สามารถที่จะชดใช้ให้หมดได้

“ตัสมา ปัพพัชชัง วิโสธเย”
เพราะเหตุนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงสรรเสริญว่า การบวชเป็นยอดพระบารมีธรรมทั้งหลายสามารถดับเพลิงทุกข์และเพลิงกิเลสให้หมดไป

การบวชคือการช่วยเหลือมนุษย์ที่หลงตกหลุมถ่ายเพลิงและกองทุกข์อันแสนที่จะเร่าร้อนเจ็บปวด แสนสาหัสให้ขึ้นมาได้ โดยความปลอดภัย

การบวชต้องอาศัยสิ่งสำคัญ ๒ อย่าง คือ บวชกาย ๑ บวชใจ ๑ คือ บวชทั้งกายทั้งใจ ได้ชื่อว่าพระ คือประเสริฐ หรือสมณะ แปลว่าผู้สงบ
ผู้สงบ คือผู้ชนะ ผู้ใดละผู้นั้นร่ำรวย
รวยอะไรเล่า ก็รวยอริยทรัพย์นั้นซิ
อริยทรัพย์ คือทรัพย์ภายใน ได้แก่บุญกุศล

ผู้บริบูรณ์ด้วยอริยทรัพย์แล้ว โบราณว่า “กินไม่ปก จกไม่ลง” คือกินเท่าไหร่ก็ไม่หมด ไม่มีบกพร่องไม่มีขาดมีเขิน เจริญอยู่ทุกเมื่อ

จากหนังสืออนาลโยวาท หลวงปู่ขาว อนาลโย หน้าที่ ๔๐๒

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๗.๑๙