. เราหลงสมมุติ จึงให้พิจารณาอุบายเครื่องกล่อมจิต เครื่องควบคุมจิต ให้จิตไม่คิดออกไปข้างนอก
ให้มันอยู่กับที่ จิตตั้งอยู่กับที่แล้ว นั่นแหละจะเป็นกำลังรวมขึ้นเป็นอาวุธ

ศีลวุธ ศีลก็ให้บริสุทธิ์
สมาธิวุธ จิตก็ให้ตั้งเป็นปรกติ ตั้งมันอยู่กับที่
ปัญญาวุธ ให้ปัญญาประหารกิเลส คือราคะ โทสะ โมหะ ให้มลายไป

รวมทั้งปวงนี้มีครบบริบูรณ์อยู่ในสกนธ์กาย ทุกรูปทุกนามนั้นแหละ

พระพุทธเจ้าก็เทศนาสั่งสอนนั่นแหละ ให้ทำเอา

ทำตามแล้วก็เป็นเหตุเป็นปัจจัยให้พ้นทุกข์จริง ไม่มีที่อื่น

เรื่องปฏิบัติธรรม มันไปถูกสกนธ์กาย ถูกสกนธ์กายก็ถูกธรรมนั่นแหละแม่นธรรมหมดทั้งนั้นแหละ

ต่อเมื่อญาณความรู้เกิดขึ้นจะเป็นหมด เห็นโม๊ด

เราตาดีมองดูช้างเห็นหมดทั้งตัวน่ะ ไม่ต้องไปลูบคลำแข้ง คลำขา ลูบแข้งลูบขามัน ลูบงวงมัน ลูบนี่นั่นมัน เหมือนคนตาบอด

พวกเราก็เหมือนคนตาบอดนั่นแหละ
ใครปฏิบัติทำอย่างไรก็ว่าถูกของตน พวกนั้นผิด เราถูก ทุ่มเถียงกัน ทะเลาะวิวาทกัน

จากหนังสือ อนาลโยวาท หลวงปู่ขาว อนาลโย หน้าที่ ๒๔๓

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๗.๐๙