ธรรมะนี่ถ้าเกิดขึ้นกับเราเมื่อไหร่ เมื่อนั้นก็จะติดใจของเราอยู่ตลอด ก็จะอยู่ในตัวของเราอยู่ตลอด แล้วก็เป็นที่พึ่งของเราได้ด้วย

ท่านทั้งหลาย บุญนี้เขาเรียกว่า บุญมาวาสนาส่ง แข่งน่ะ แข่งขันแข่งเรี่ยวแข่งแรงพอแข่งได้ แต่จะมาแข่งบุญแข่งวาสนาแข่งกันไม่ได้

แม้แต่ว่าจะเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน ก็ยังมีความแตกต่างกันอย่างลิบลับ

ทั้งนี้ก็เนื่องจากบุญกุศลที่ได้ทำไว้แล้วในอดีต

พระพุทธเจ้าตรัสไว้อย่างชัดเจนว่า บุญนี้เป็นที่พึ่งแก่เรา
ปุญญานิ ปะระโลกัสมิงปติฏฐา โหนติ ปาณินัง
บุญเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งให้แก่เราได้

พระพุทธเจ้าแนะนำว่าการสร้างบุญนั้น ไม่ใช่ว่าเราจะต้องสร้างด้วยเงินด้วยทองเสมอไป

เราสร้างด้วยสมาธิภาวนาก็ยังมีบุญที่นำไปช่วยเราได้อย่างเต็มที่
เพราะว่าขึ้นชื่อว่าบุญนั้นเป็นสิ่งที่บันดาลความสุขความต้องการให้แก่มนุษย์ทั้งหลาย

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๙/ธรรมะฟ้าสาง หน้าที่ ๙
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๕.๒๐