มนุษย์เรานี่หากว่าเอาสิ่งที่ไร้ค่ามาใส่นี้มันจะไม่มีประโยชน์ในชีวิตเลย เรียกว่าเกิดมาเสียเปล่า

แต่ถ้าหากว่าเอาสิ่งที่มีค่ามาใส่นี่ ค่าของมนุษย์จะนับประมาณไม่ถ้วนว่ามีค่าเพียงใด

บุคคลต่าง ๆ ทุก ๆ คนนี่เราก็ต่างคนต่างดูถูกกันไม่ได้

ทุกคนก็ต่างสามารถที่จะทำความเพียร สามารถที่จะทำสมาธิ สามารถที่จะทำจิตใจให้เกิดฌานได้ เกิดญาณได้ สามารถที่จะทำให้เกิดสมาธิได้ สามารถที่จะทำให้เกิดสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นอุปกรณ์ อุปการะของความมีชีวิตที่ถูกต้อง

หมายความว่าชีวิตของมนุษย์เป็นชีวิตที่เรียกว่าปรกติในขั้นแรกที่เกิดขึ้นมา
เมื่อปรกติแล้วพอเติบใหญ่ขึ้นมานี่ ทีนี้ก็จะเอาของดีใส่หรือว่าจะเอาของเก๊ใส่ หรือว่าจะเอาบาปใส่ หรือว่าจะเอาบุญใส่ หรือว่าจะให้ชีวิตมีค่า หรือจะให้ชีวิตไม่มีค่า
ทีนี้ก็อยู่ที่ตัวของบุคคลแต่ละบุคคลที่จะทำขึ้น

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ เล่มแรก หน้าที่ ๒๐๘
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน

๖๑.๐๔.๑๔เกิดมาเสียเปล่า