การเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นยากนักยากหนาที่กว่าจะเกิดมาเป็นมนุษย์ได้

เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วสิ่งที่ตอบแทนความเป็นมนุษย์ก็คือความดีต่าง ๆ

ความดีต่าง ๆ จะเป็นอะไรก็ได้ จะเป็นทำบุญทานการกุศล สวดมนต์ภาวนาสดับตรับฟังพระเทศนา สร้างวัดวาอารามเท่าที่ความสามารถของเราจะพึงทำได้
สิ่งเหล่านี้เรียกว่าเราได้ค่าตอบแทน

คนทั้งหลายเขาคิดว่าการที่เราบริจาคนั้นเราก็บริจาคแล้วทำไมไม่มีการตอบแทนให้ในทันที
ความจริงแล้วนั้นน่ะบุญกุศลย่อมจะต้องบังเกิดผลโดยทันทีที่บุคคลผู้ทำลงไป
ทำไมถึงกล่าวเช่นนั้น ก็เพราะว่าการทำบุญกุศลนั้นชำระจิตใจของเราให้พ้นจากความตระหนี่ไประดับหนึ่ง
แล้วก็เมื่อเป็นเช่นนั้นก็ทำใจของเราให้ผ่องแผ้ว หมายความว่ากลายเป็นบุญเป็นกุศลเกิดความเอิบอิ่มขึ้นมาในจิตใจ

เพราะฉะนั้นเราจะต้องคิดว่าการที่เรามาเกิดเป็นมนุษย์นี่เราจะพยายามแก้ไขตัวของเรา จนกระทั่งเรามีชีวิตมาถึงวันนี้เป็นของยากเหลือเกิน

เราได้ต่อสู้กับความขัดแย้งของร่างกายของเรามาตั้งแต่เกิดจนกระทั่งบัดนี้ ต่อสู้มาตลอดระยะเวลา
การต่อสู้ของชีวิตของเราจึงเรียกว่าเป็นการต่อสู้ที่เยี่ยมยอดที่สุดกว่าแต่ที่จะเป็นชีวิตมาถึงวันนี้

อย่างไรก็ตามในเมื่อเราได้สร้างสมความดีไว้แล้วการต่อสู้ของเรา เราก็ถือว่าเราได้รับชัยชนะ
ชัยชนะนั้นได้แก่ความดีที่เกิดขึ้น จะเกิดขึ้นแม้เท่าใยบัวก็ถือว่าเป็นความชนะ

เพราะว่าความดีนั้นแม้เพียงเล็กน้อยก็เป็นสิ่งที่สามารถเป็นปาฏิหาริย์ ให้บังเกิดอัศจรรย์หวั่นไหวได้
เพราะอะไร

เพราะว่าความดีที่เราสร้างบุญสร้างกุศล ความดีที่เราสร้างขึ้นไปนั้นมันเป็นอมตะธรรม
เป็นอมตะธรรมหมายความว่าเป็นธรรมที่ไม่ตาย ถ้าเราทำไว้เท่าไหร่ก็เท่านั้น เราทำไว้ร้อยก็เป็นร้อย ทำไว้พันก็เป็นพัน ทำไว้เท่าไหร่ก็เป็นเท่านั้น ก็จะนอนเนื่องอยู่ในจิตใจของเราเป็นสมบัติของเรา

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ เล่มแรก หน้าที่ ๑๙๓
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน

๖๑.๐๔.๑๐