จิตใจของคนเรานี่มันประกอบไปด้วยความโลภ ความโกรธ ความหลง มันมีกิเลสอยู่ในจิตใจด้วยกันทุกคน

กิเลสตัวนี้เมื่อไหร่มันแสดงฤทธิ์ มันก็ทำให้โลกนี้หวั่นไหว
คำว่าโลกนี้หวั่นไหว หรือว่าโลกนี้วุ่นวายมันก็อยู่ที่จิตใจของคน

เพราะฉะนั้นถ้าหากระงับจิตใจของคนได้แล้วนี่โลกนี้ไม่ขัดข้องไม่วุ่นวาย เกิดความสงบ

ทำไมถึงเกิดความสงบ
เพราะว่าจิตใจนี้น่ะได้ขจัดอารมณ์ต่าง ๆ มีพลังจิต
แต่การที่ขจัดอารมณ์ต่าง ๆ ได้นั้นก็อยู่ที่สมาธิ
สมาธิเรานี่มันเป็นสิ่งที่สำคัญเหลือล้นพ้นประมาณ ถ้าหากว่าจะว่าไปแล้วมันก็เป็นเรื่องใหญ่

แต่ถ้าหากว่าเราไม่ทำ เพราะว่าเราไม่มีครู ไม่มีอาจารย์ ไม่มีสถานที่ ไม่มีคนแนะนำ และก็ไม่มีคณะทำสมาธิ แล้วก็ไม่รู้จะทำยังไง อย่างนี้มีเป็นจำนวนมาก
แม้ว่าอยากจะทำแต่ไม่รู้จะทำยังไง เพราะฉะนั้นจึงต้องมี เขาเรียกว่าครูบาอาจารย์

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๒ หน้าที่ ๒๗๐
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน

๖๑.๐๑.๒๙