พระพุทธเจ้าตรัสว่า “นิมิตตัง สาธุ รูปานัง กะตัญญูกะตะเวทิตา”
บุคคลผู้ที่รู้จักบุญคุณของบุคคลอื่นถือว่าเป็นคนดี

ตรงกันข้ามถ้าหากว่าบุคคลที่ไม่รู้จักบุญคุณของคนอื่นก็เรียกว่าคนชั่ว

บุคคลผู้ที่มีบุญคุณต่อเราคือบิดามารดา ครูบาอาจารย์ และผู้ที่อุปถัมภ์ อุปการะเราขึ้นมา อย่างนี้เรียกว่าท่านผู้มีบุญคุณต่อเรา
ยิ่งเป็นพ่อแม่หรือบิดามารดายิ่งมีความสำคัญอย่างยิ่ง

ถ้าหากว่าใครฆ่าพ่อฆ่าแม่หรือเรียกว่าปิตุฆาต มาตุฆาต บุคคลผู้นั้นจะห้ามสวรรค์นิพพานทั้งสิ้น จะทำบุญทำอะไรเท่าไหร่ไม่สามารถจะลบล้างได้
เพราะฉะนั้นบิดามารดาจึงถือว่าเป็นเรื่องที่มีความสำคัญ ที่เราจะยกย่องบูชาไว้ในชีวิตของเรา เขาเรียกว่ากตัญญูกตเวทิตา

รู้จักบุญคุณแล้วต้องทำตอบ คือไม่ใช่ว่ารู้เฉย ๆ แต่ว่าต้องทำด้วย ทำยังไงถึงจะให้ท่านมีความสุข

เพราะฉะนั้นเวลาที่เราจะแผ่ส่วนกุศล เราก็แผ่ส่วนกุศลให้บิดามารดา ครูบาอาจารย์ ญาติกาทั้งหลาย สรรพสัตว์ทั้งหลาย ทั่วทั้งจักรวาลให้มารับส่วนกุศลได้

ด้วยเหตุอย่างนี้การทำบุญทำกุศลแต่ละครั้ง หรือการทำบุญทำกุศลอะไรก็ดี จึงถือว่าเป็นอานิสงส์ที่จะนับจะประมาณไม่ถ้วน
แม้ว่าการบริจาคนั้นจะน้อยเพียงใด จะมากเพียงใด ก็สามารถที่จะกลายเป็นอภินิหารหรือเป็นสิ่งมหัศจรรย์ ที่สามารถจะแผ่ส่วนกุศลเหล่านี้ไปให้แก่ท่านผู้มีคุณได้ด้วยประการทั้งปวง

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๒ หน้าที่ ๗๓
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
สุขาปฏิปทาขิปปาภิญญา

๖๐.๑๒.๒๐