ความดีคือบุญเปรียบเหมือนกันกับน้ำดีที่ขจัดน้ำเสียออกไปจากตัวของเรา

อย่างไรก็ตามบุญนั้นน่ะอานิสงส์หรือเรียกว่าปาฏิหาริย์อะไรต่าง ๆ นี้จะเกิดขึ้นจากบุญทั้งนั้น
เช่นคนที่ไม่เคยรวยบางทีก็รวยฉับพลัน อย่างนี้เขาเรียกว่าบุญตามส่ง
บุญที่ทำเอาไว้มันจะส่งผลมาให้เรา อย่างนี้เป็นต้น

ทีนี้เราเองเกิดมาชาติใดฉันใดเราก็ต้องการความสุขไม่ต้องการความทุกข์

เพราะฉะนั้นเราจึงสมควรแล้วที่จะสร้างความดีเอาไว้เสียให้มาก ๆ
เมื่อความดีมากแล้วความชั่วมันก็ตามไม่ทัน ผลบาปต่าง ๆ มันก็ตามไม่ทัน

ท่านถึงเปรียบเหมือนกันกับสุนัขไล่เนื้อ
เมื่อมันไล่ไปแล้วมันไล่ไม่ทันเนื้อมันก็กลับบ้าน มันเป็นอย่างนั้น

เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าการสะสมบุญนำมาซึ่งความสุข และเราจะทำได้ทุกอย่างในเมื่อเรามีศรัทธา มีศรัทธาเกิดขึ้นในตัวของเราแล้วเราก็สามารถทำบุญได้ เราไม่ต้องมากอะไรเพียงแต่นึกพุทโธมันก็เป็นบุญแล้ว

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๔ หน้าที่ ๒๒๐
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
สุขาปฏิปทาขิปปาภิญญา

๖๐.๐๘.๒๕k