พวกเราที่พากันยังไม่เข้าใจเรื่องสมาธิก็ให้พากันมาเรียนสมาธิ มาทำสมาธิ

จิตใจจะเปลี่ยนเป็นความเมตตาขึ้นมาทันที

ความเมตตานี่เราจะไปหาที่ไหนนี่ยาก
ถ้าหากทำสมาธิได้ระดับหนึ่งแล้วนี่มันจะทำให้ความเมตตานี้เกิดขึ้น เกิดขึ้นเรื่อย
ถ้ารู้สึกว่าเมตตานี้มันเกิดขึ้นมามากขึ้น ๆ แล้วนี่ เราจะรู้ได้ว่าเราได้เปลี่ยนไปแล้ว

แต่ก่อนเราไม่รู้จักคำว่าเมตตาต่อมาเมื่อเราทำสมาธิแล้วนี่เราจะรู้จักคำว่าเมตตา มันเกิดขึ้นมาเอง
เมื่อมันเกิดขึ้นมาเองก็ทำให้เรามีความรักกัน ความเมตตานี่มันเป็นเหตุแห่งความรักกัน
เมื่อรักกันแล้วก็หมายความว่ารักกันโดยธรรม เขาเรียกว่าสหธรรมิก
สหธรรมิกก็คือว่าเป็นพวกที่ปฏิบัติธรรม
ทีนี้เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วนี่เราก็จะอยู่ด้วยกันด้วยความเป็นสุข เรียกว่าความเมตตามันก่อขยายตัว เปลี่ยนแปลงจิตใจให้ใจของเรานี้มีความอ่อนโยนขึ้น

เพราะฉะนั้นความเมตตาอันนี้แหละที่จะเป็นสิ่งคุ้มครองโลกได้

ด้วยเหตุดังกล่าวองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสบอกว่า “เมตตา ปัตถัมภิกาโลกา” ความเมตตานี้จะคุ้มครองโลกนี้ให้อยู่ได้

ถ้าเมตตานี้มันน้อยเมื่อไหร่นี่โลกจะเดือดร้อน
เพราะฉะนั้นจงพากันช่วยกันหาทางขยายสมาธิให้มาก
เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วนี่เมตตาจะได้คุมไปทั่วหมู่บ้าน ทั่วตำบล ทั่วจังหวัด ทั่วประเทศ ทั่วโลกก็จะสามารถเกิดสันติภาพได้

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๔ หน้าที่ ๑๕๘
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
สุขาปฏิปทาขิปปาภิญญา

๖๐.๐๘.๐๘