ทำบุญให้ทานอะไรจะเท่าเรานั่งสมาธิภาวนานี้

ดีก็ไม่รู้หรือใจเราเอง ไม่ดีก็ไม่รู้หรือ
เราอยากดีแล้วใจไม่ดี จะเอาอะไรมาดีเล่า
เพราะฉะนั้น บุญและบาปสิ่งใดใจถึงก่อน

บาลีท่านบอก มโน ปุพฺพํคมา ธมฺมา , มโนเสฏฐา มโนมยา
บุญและบาปสิ่งใด ๆ ใจถึงก่อน มันสำเร็จกับดวงใจ

อย่าได้ติเรื่อยไปว่าอันนั้นไม่ดี อันนี้ไม่ดี ให้ดูซี่ ชำระเสียเดี๋ยวนี้
ต่อไปเมื่อใจเราดีแล้ว เราก็ได้ผลความดีในปัจจุบันและเบื้องหน้า
เมื่อใจเราไม่ดีแล้ว เราก็จะได้รับผลในปัจจุบันและในเบื้องหน้า

เบื้องหน้า จะเป็นยังไง เขาว่า ก็ดูเอาซี่
จะสมัครผู้แทนมันจะได้ไหม เขาว่า ก็ดูเอาซี่ ได้หรือไม่ได้

มันจะได้ละใจเราเที่ยงตรง ใจเยือกใจเย็น สบายอกสบายใจ
มันจะไม่ได้เป็นยังไง ใจวุ่นวายเดือดร้อน มันก็ไม่ได้แล้ว
แบบนี้ธรรมอันนั้นดูเอา สนฺทิฏฺฐิโก ผู้ปฏิบัติรู้เองเห็นเอง

จะไม่รู้ได้ยังไงใจของเรา
ได้หรือไม่ได้ ดีหรือไม่ดี เราจะร่ำรวยหรือไม่ร่ำรวย ก็ดูเอาซี่ เราจะสวยหรือไม่สวยก็ดูเอาซี่
ใจเราดีก็มีความสวยความงาม
ใจไม่ดีก็ขี้ร้ายขี้เหร่ ดูเอาซี่

เอ้า! ต่อไปนี้ต่างคนต่างดูใจเรา
ไม่นานเท่าไรหร็อกสัก ๓๐ นาที ลองดูซี่

จากหนังสือ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร โครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๗๐๑

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๖.๒๔