การสร้างพื้นฐานนั้นคือการสร้างด้านจิตใจของเรานี่ให้มีความมั่นคง

จิตใจที่จะมีความมั่นคงได้ก็มีแต่สมาธิอย่างเดียวนี่ที่จะทำให้จิตมั่นคงได้

แต่ว่าทำไมถึงจะเชิญชวนให้คนมาทำสมาธิได้ทุกวัน ทุกวัน หรือมิฉะนั้นเขาก็มาเรียนสมาธิ เรียนเสร็จแล้วก็กลับไปทำที่บ้านได้ทุกวัน ทุกวัน
การทำทุกวันนั้นน่ะเหมือนกับไม่มีอะไร แต่แท้ที่จริงแล้วก็ทำให้เกิดความสำเร็จ

เหมือนกันกับหลวงพ่อสร้างพระมหาเจดีย์ ก็ตีเสาเข็ม ตีทุกวัน เขาเรียกว่าตีพื้นฐาน ตีไปตีมา ตีไปตีมา ในที่สุดก็กลายเป็นพระมหาเจดีย์

แต่ถ้าหากว่าพื้นฐานไม่ดี อาคารอย่างเช่นพระเจดีย์ก็อยู่ไม่ได้ อยู่ได้เพราะพื้นฐานดี

พวกเราก็เช่นเดียวกัน เราอยู่ได้ เรามีชีวิตอยู่ได้ แต่เราอยู่ได้ด้วยนักบุญ นักธรรม อย่างนี้เรียกว่านัก ทำให้เกิดความมากมายขึ้นมาให้แก่ตัวของเรา

แท้ที่จริงนั้นสภาพตัวของคนเรานี้มันมีสภาพที่ทรุดโทรม
มันมีการเกิดขึ้น แล้วก็มีการเป็นเด็ก มีการเป็นหนุ่มสาว มีการเป็นเฒ่าแก่ มีการที่จะต้องเป็นความตาย
ใครก็ไม่อยากนึกถึง นึกถึงความตายแล้วมันเศร้าใจ ก็คิดอย่างนั้น

แต่แท้ที่จริงพระพุทธเจ้าสอนว่าถ้านึกถึงความตายได้ก็เป็นผู้ที่มีความไม่ประมาท

ไม่ประมาทก็คือหมายความว่าเราพยายามสร้างพื้นฐานของเราให้หนาแน่น ให้แน่นหนา

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๒ หน้าที่ ๕๖
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
สุขาปฏิปทาขิปปาภิญญา

๖๐.๑๒.๑๑