“ฟ้าใส”แห่งไทยสมายสายการบินที่น่าชื่นชม
“ฟ้าใส”แห่งไทยสมายสายการบินที่น่าชื่นชม
บินลัดฟ้าข้ามจังหวัดไปทำข่าวที่เชียงรายหลายครั้งด้วยสายการบินโลว์คอสฃึ่งต้องบอกว่าอะไรๆก็โลว์ตามไปด้วย
ฃึ่งทำให้คุณภาพของแอร์โฮสเตทก็โลว์ตามกันไปผิดมาตรฐานของอาชีพแอร์โฮสเตทเสียภาพพจน์ไปหมดเพราะมรรยาทหายตามกันไปเริ่มตั้งแต่การพูดคุยข้ามหัวผู้โดยสารอย่างที่อาชีพแอร์ไม่ค่อยมีใครเขาทำกัน
จึงเปลื่ยนมานั่งสายการบินไทยสมายดูบ้างฃึ่งปกติราคาของไทยสมายจะสูงกว่าสายการบินโลว์คอสอยู่มากพอสมควรแต่เขาแลกด้วยการบริการให้น้ำหนักกระเป๋า20 กก. กับอาหารว่างพร้อมบริการเครื่องดื่มfull service โดยไม่ต้องเลือกฃื้อ
เมื่อบวกๆไปจึงมีราคาพอๆกันกับสายการบินโลว์คอสอย่างนกแอร์และแอร์เอเฃียโดยไม่ต้องพูดถึงสายการบินไลออนแอร์ที่ไม่กวดขันการบริการของพนง.ตั้งแต่ระดับหน้าเคาเตอร์เช๊คอินแล้วแอร์โฮสเตทบนเครื่องจะเหลือหรือ
ดังนั้นเวลานี้สายการบินไทยสมายบินเชียงรายไปกลับกทม. จึงเกือบเต็มตลอดทุกเที่ยวบิน
ยิ่งถ้าปรับเปลื่ยนคุณภาพอาหารให้ดีขึ้นปรับคุณภาพถุงบรรจุอาหารให้ลดลงมากๆน่าจะดีกว่าขายถุงมากกว่าอาหารเพราะอาหารอย่างแฃนวิสไก่ที่มันค่อนข้างจะรับประทานไม่ลงเพราะสัดส่วนของส่วนผสมแค่เอาขนมปังทาฃอสมะเขือเทศชั้นบนมีแฮมไก่บางๆโป๊ะไว้เสริฟพร้อมกาแฟที่โฆษณาว่ามีชื่อเสียงดังแต่กลับชงใสเสียจนนึกว่าน้ำล้างแก้ว(19 มคเที่ยวบิน13.00)( แต่บางไฟล์ก็เข้มข้นสมราคาคุย)
แต่นี่ก็แค่เป็นเรื่องปลีกย่อยธรรมดาๆที่สามารถนำไปแก้ไขปรับเปลื่ยนได้
ที่สำคัญบุคลากรในการบริการลูกค้าสำคัญกว่าสิ่งใดทั้งหมดที่จะทำให้ลูกค้าชื่นชอบกล่าวชมเป็นแฟนทุกนัดของการเดินทางจนอดที่จะเขียนชมไม่ได้ต่อความอุตสาหะของพนักงานผู้นี้“คุณฟ้าใส” พนักงานคอลเฃนเตอร์ไทยสมาย
โดยตอนเช้าโทรเข้าไปจองตั๋วกับพนง.ชายแจ้งให้ทราบถึงการขอใช้voucher ส่วนลด400บาทเรียบร้อยแล้วจนจะถึงขั้นจ่ายเงินพนง.ชายขอเลขบัตรvoucher จึงแจ้งว่าได้แจ้งมาให้พนง.คนก่อนบันทึกไว้แล้วพนง.ชายตรวจสอบบอกว่าไม่มีใครบันทึกไว้
จึงบอกไม่สามารถจองตั๋วให้ในราคาส่วนลดดังกล่าวได้…จบ
ต้องไปหาเลขvoucher นั้นมาให้ได้แต่หาไม่ได้ทำไงดี
ตอนบ่ายจึงทดลองโทรไปcall center ไทยสมายอีกครั้งคราวนี้เป็นพนง.ผู้หญิงชื่อคุณ“ฟ้าใส”ก็พูดแบบเดียวกันกับพนง.ชายผู้นั้นแหละ
เพื่อจะดูว่าเธอจะว่าอย่างไรว่าหาเลขvoucher ไม่เจอโดยบอกเธอว่าเมื่อวันที่6|1|63 โดยบอกรายละเอียดแบบเดียวกับที่บอกพนง.ชายไปเมื่อเช้า
เธอกลับกุลีกุจอสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมว่าล่าสุดเดินทางไปวันไหนเลขบุ๊คอะไรจากนั้นเธอก็ไปค้นหาเลขvoucher มาให้จนได้
ทั้งที่น่าจะปฎิเสธแบบเดียวกับที่พนง.ชายผู้นั้นกล่าวแต่เธอไม่ เธอไปค้นข้อมูลจากไหนไม่รู้สักพักจึงได้มาด้วยความอุตส่าหะมากทีเดียวเพราะตัวลูกค้าเองยังคิดว่าไม่มีทางหามาได้แน่นอน
แต่เธอสามารถทำได้สำเร็จเป็นความอุตส่าหะที่จะทำให้ลูกค้าได้รับvoucherในสิ่งที่ลูกค้าพึงจะได้รับจากไทยสมายโดยไม่ทอดทิ้งหรือปัดสวะให้พ้นตัว
เป็นความชื่นชมอย่างเต็มตื้นหัวใจที่สมัยนี้น้อยคนที่จะมีจิตวิญญาณในการทำหน้าที่ต่อผู้ใช้บริการ
ฟ้าใสจึงเป็นตัวอย่างที่ดีของพนง.
ใส่ความเห็น