ถามใจถึงเรื่องผลการทำบุญกุศลไหนเป็นบุญไหนเป็นบาป…อย่างไร
มโน ปุพพัง คมา ธัมมา มโน เสฏฐา มโนมยา
บุญและบาป ไม่ว่าใด ๆ ใจถึงก่อน
ให้พากันพิจารณาให้เห็นแจ่มแจ้งลงไป แน่นอนลงไป บุญและบาปใจมันถึงก่อน
เรามาทำบุญทำกุศล เราว่า ทาน อันนั้นได้บุญไหม
ถามใครเล่า ถามดวงใจเราซี่
ถ้าเราทำลงไปแล้วดวงใจเรามีความเยือกความเย็น ใจเรามีความสุข ใจเรามีความสบาย ก็ได้บุญตรงนั้นแหละ
เพราะฉะนั้น บุญทั้งหลายใจเราถึงก่อน บาปก็ใจเราถึงก่อน
ใจของเราเป็นหลักฐาน ใจของเราเป็นประธาน สำเร็จกับดวงใจ ไม่ได้สำเร็จที่อื่นไกล
เหตุนั้น ให้พากันพิจารณาให้แน่นอนลงไป ประจักษ์ลงไป เชื่อมั่นลงไป
นี่แหละโอวาทธรรมะคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า สรุปหัวข้อใจความแล้วคือ กาย กับ ใจ นี้เป็นที่ตั้งแห่งคุณพระพุทธเจ้า แห่งคุณพระธรรม แห่งคุณพระสงฆ์
เมื่อเราทั้งหลายได้ยินได้ฟังแล้วให้โยนิโสมนสิการ พากันกำหนดจดจำ แล้วนำไปประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นไปในศีล เป็นไปในธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แล้วแต่นี้ต่อไป ท่านทั้งหลายจะมีแต่ความสุขความเจริญงอกงามในธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
จากหนังสือ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร โครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๑๑ หน้าที่ ๖๑๒
สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๖.๐๖
ใส่ความเห็น