ธรรมชาติของใจเป็นธรรมชาติที่บริสุทธิ์ ต้องรักษาไว้ให้ดี
การที่เป็นมนุษย์สมบูรณ์นั้นเราต้องถือว่าเป็นบุญของเราที่เราสะสมอบรมมาตั้งแต่อดีตชาติมาแล้ว ก็ทำให้เรามีความสมบูรณ์ สามารถเดินไปไหนมาไหน สามารถมีเงินมีทองใช้ตามปรกติ ก็เป็นเรื่องที่เกิดจากบุญในอดีตที่เราสะสมไว้
อย่างไรก็ตามการเกิดขึ้นมาเป็นมนุษย์นี้มันมีสิ่งหลายอย่างที่ชักชวนไปในทางที่ไม่ดี
การชักชวนไปในทางที่ไม่ดีนั้นเกิดขึ้นมาจากจิตใจ
จิตใจไม่ค่อยบริสุทธิ์แล้วมันก็จะนำตัวของเรานี้ให้เดินทางไปในทางที่ไม่ดี
เพราะว่าใจนั้นเป็นเรื่องที่มีความสำคัญ
เพราะใจเป็นผู้สั่งการให้ร่างกายของเรานี่ทำงานด้วยประการต่าง ๆ
ทีนี้ใจนี่มันโกหกไม่เป็น
มันโกหกได้แต่ภายนอก แต่ภายในนั้นใจจริง ๆ แล้วจะมีความซื่อสัตย์
ความซื่อสัตย์ของใจนั้นน่ะถ้าหากว่าเราไปโกหกคนอื่นมันก็ฟ้องตัวเองแล้วว่า แน่ะแกโกหกเขาแล้ว อย่างนี้เป็นต้น
เพราะฉะนั้นธรรมชาติของใจจึงเป็นธรรมชาติที่บริสุทธิ์
เมื่อเป็นเช่นนั้นเราก็จะต้องรักษา คือรักษาความบริสุทธิ์อันนี้ไว้
แต่ว่าการที่รักษาเอาไว้ให้ครบถ้วนนั้นมันก็ไม่ใช่ง่าย เพราะว่าใจของคนเรานั้นมันก็เป็นของอิสระ
จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๒ หน้าที่ ๓๕๐
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)
สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๒.๑๗
ใส่ความเห็น