ธรรมะสวัสดี “เลี้ยงดูเด็ก วัยรุ่น “

ธรรมะสวัสดีวันนี้ มาพูดกันเรื่อง “คน” ตอน2 กันต่อ จากคำสอนของสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาปริณายก

” การเลี้ยงดูเด็กให้เติบโต ควรทำความเข้าใจว่ามี 2 อย่าง คือ เลี้ยงดูร่างกาย กับ เลี้ยงดูจิตใจ เพราะความเติบโตของเด็กทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ จะมุ่งเลี้ยงทางร่างกายทอดทิ้งทางจิตใจ ย่อมเป็นความบกพร่องอย่างสำคัญ ไม่ควรถือตามคำปัดว่าเลี้ยงกันได้แต่กาย ใจเลี้ยงไม่ได้ ใจที่อาจเลี้ยงไม่ได้ คือ ใจที่แข็งหรือเติบโตเป็นตัวของตัวเองในทางที่ถูกหรือผิดเสียแล้ว แต่จิตใจที่ยังอ่อนยังจะเติบโตต่อไป ถ้าผู้ปกครองบำรุงเลี้ยงให้อาหารใจที่ดีอยู่เสมอแล้ว ภาวะทางจิตใจของเด็กก็จะเติบโตขึ้นในทางที่ดี

ทั้งนี้เกี่ยวแก่การอบรมดีให้เด็กได้เสวนา คือฃ่องเสพค้นหา คุ้นเคยกับบุคคล และสิ่งแวดล้อมที่ดี ที่ชอบ ถูกต้อง เมื่อเด็กได้รับการเลี้ยงดู ให้มีร่างกายจิตใจเติบโตขึ้นสมดุลกันก็จะเติบโตดีขึ้นเรื่อยๆ

ในการแก้ปัญหาเยาวชน บุคคลที่เป็นทิศสำคัญทุกฝ่ายของเยาวชน แต่ละคนจึงจำเป็นต้องร่วมมือกันตั้งตนของตนเองไว้โดยชอบให้เป็นทิศที่ดีตามฐานะที่เกี่ยวข้อง และอันที่จริง ไม่ใช่แต่เยาวชนเท่านั้น ทุกๆคนทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เมื่อทิศต่างๆโดยรอบตนดีอยู่ก็ย่อมจะชักนำกันไปในทางที่ดีได้ แต่มีข้อแตกต่างกันอยู่ว่า สำหรับเด็กหรือเยาวชนนั้นยังเป็นผู้เยาว์สติปัญญายังต้องอาศัยทิศรอบตนที่ดี ฃึ่งผู้ใหญ่จำต้องทำตนเป็นทิศของเด็กและช่วยสร้างทิศที่ดีให้แก่เด็ก

คนวัยรุ่นกำลังเจริญด้วยพลัง กำลังทะยานกาย ทะยานใจ เหมือนน้ำตกแรง เมื่อไม่สมหวัง มักจะทำอะไรแรง จึงมักพลาดได้ง่าย และถ้าพลาดลงไปในห้วงอะไรที่แรงๆแล้วก็อันตรายมากเหมือนอย่างไปเล่นสนุกกันที่น้ำตก อาจเผลอพลาดตกลงไปกับน้ำตกที่โจนลงไปจากหน้าผาสูงชัน

ข้อสำคัญ ควรป้องกันไว้ก่อนดีกว่าแก้ หรือถ้าต้องแก้ ก็ต้องแก้ตั้งแต่ยังเล็ก ง่ายกว่าแก้เมื่อโตใหญ่ เหมือนอย่างดับไฟกองเล็กง่ายกว่าดับไฟกองโต”

เรียบเรียงโดย จิรันติกรณ์