. เมื่อท่านต้องการความจริงของธรรมทั้งหลายแล้ว จึงควรยกจิตของตนขึ้นสู่ธรรมหมวดนี้ คือ สัมมาสมาธิ เสียก่อน
เพราะเป็นการรวบรวมกำลังจิตของตนได้เป็นอย่างดี
กำลังทั้งหมดในโลกย่อมเกิดขึ้นด้วยการหยุด การก้าวไปนั้นเป็นสิ่งที่ทำลายตัวเอง (คิดมากเลยเถิด)
ตัวอย่างเช่น เราเดินมันย่อมเกิดกำลังขึ้นจากเท้าที่เหยียบหยุด
หรือพูดย่อมเกิดกำลังจากการหยุด ถ้าพูดไม่มีหยุด ไม่ขาดคำ อย่าว่าแต่เสียกำลังเลย แม้จนภาษาที่พูดก็ไม่เป็นภาษาคน
ผู้ปฏิบัติธรรมก็เช่นกัน ถ้าสมาธิมากปัญญาน้อย ท่านเรียกว่าเจโตวิมุตติ
ถ้าสมาธิน้อยปัญญามาก ท่านเรียกว่า ปัญญาวิมุตติ
ดังนี้ เหตุนี้ ผู้ต้องการความพ้นทุกข์ จะไม่มีสมาธิเลยเป็นไม่มีหนทางเป็นไปได้เลย
ฉะนั้น การพักจิต จึงเป็นกำลังสำคัญของธรรมทั้งหลาย

จากหนังสือ ท่านพ่อลีสอนกรรมฐาน หน้าที่ ๑๘
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๘.๐๘