. เมื่อเราบริกรรมพุทโธหรืออะไรก็ตาม บริกรรมแล้วมันไม่สงบ

เราก็ต้องค้นคว้าหาอุบาย มันเป็นการอบรมกัน มันเป็นเรื่องปัญญา

จิตไม่สงบเราก็ต้องพิจารณาให้มันสงบ มันไม่สงบแล้วมันก็ไปที่อื่น ไปสู่อารมณ์ภายนอกที่อื่น เราก็ต้องเอามันมา ปลอบโยนมัน ค้นคว้าให้มันพิจารณาผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ไปสุดตลอดให้ครบอาการ ๓๒ ใช้สัญญาค้นไป
ค้นไปไม่ให้มันไปที่อื่น ค้นไป บางทีมันลงความเห็นตามเรื่องปัญญา
เราค้นไปว่าไป มันมีความเห็นตามแล้วมันก็สังเวชสลดใจ จิตมันจะสงบลง

ต้องเอาอย่างนั้นเสียก่อน แล้วจึงพัก เอาอย่างนี้ ต่างฝ่ายต่างอบรมกัน

สมาธิอบรมปัญญาให้เกิด ปัญญาอบรมสมาธิให้เกิด

ปัญญาล้อมมัน แล้วมันไปไม่ได้ มันไปไม่ได้ก็ลง เรียกว่าปัญญาอบรมมัน

จากหนังสือ อนาลโยวาท หลวงปู่ขาว อนาลโย หน้าที่ ๒๗๗

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๗.๑๒