. ให้พวกเราหมั่นอบรมจิตใจ

พระพุทธเจ้าสอนให้อบรมจิตใจให้ดี ให้สงบเสียก่อน เพราะจิตใจที่สงบตั้งมั่นดีแล้วเป็นบาทของวิปัสสนา

จิตตั้งมั่นแล้ว ปัญญามันเกิดขึ้น มันจึงรู้เท่าสิ่งทั้งปวง

บรรดาสิ่งทั้งปวงในโลกมันตกอยู่ในไตรลักษณ์หมดทั้งนั้น

รู้เท่าอันนี้รู้เท่าสิ่งทั้งปวงและเราจะปล่อยวางอัตภาพ

สิ่งทั้งปวงก็แม่นก้อนธรรมนั่นแหละ ก็เรานั้นแหละไม่ใช่อื่น ก้อนสมมุติหมดทั้งนั้น

ท่านผู้มีความเพียรฝึกอยู่จนเป็นนิสัยของตนแล้ว เห็นตามความจริงของสังขารแล้วว่ามีความเกิดขึ้นในเบื้องต้น
มีความแปรปรวนในท่ามกลาง
มีความแตกสลายไปในที่สุด ไม่มีอะไรเป็นสาระแก่นสาร

พอจิตว่าง จะมีแต่ความสว่างไสว มันก็มีแต่ความสุขไม่มีอะไรจะเปรียบ

เอาอะไรที่เป็นแก่นสาร ไม่มีอะไรที่จะเป็นแก่นสารแล้ว จิตมันก็ไม่มีตนมีตัว
เมื่อมันว่างตนว่างตัวแล้ว ก็เป็นจิตที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง

ให้ตั้งใจทำความเพียร
อย่าไปนอนใจว่าเราจะยืนไปอีกเท่านั้นเท่านี้ ไม่มีรู้ กาลโน้น กาลนี้ เวลาใดไม่มี
เวลามันต้องเป็นไปตามกรรม สุดแต่กรรมจะเทไป

จากหนังสือ อนาลโยวาท หลวงปู่ขาว อนาลโย หน้าที่ ๒๐๖

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๗.๐๒