ทุกอย่างมันเมื่อเวลาจิตเรามีเจตนาแล้ว ความเจตนานั้นแหละเป็นตัวบุญ

บุญที่เรียกว่า อุตตมะ อุตตมะ แปลว่า สูงสุด

ถ้าเป็นบุญแบบอุตมะแล้วมันได้บริจาคหนึ่งร้อยมันกลายไปเป็นหนึ่งพัน บริจาคหนึ่งพันกลายไปเป็นหนึ่งล้าน อะไรเหล่านี้
เขาเรียกว่าอุตตมะผล การบริจาคนั้นต้องมีการตั้งใจอยู่ ๓ ระยะ ระยะใจของเรานี่

ระยะแรกนั้นคือคิดจะไปทำบุญ นี่ก็เป็นกุศลขึ้นมาแล้ว เขาเรียกว่าบุพเจตนา ยังไม่ทำ เพียงแต่คิดก็ได้บุญแล้ว

ทีนี้พอเราไปถึงวัดไปบริจาคจะเป็นค่าน้ำบ้าง ค่าไฟบ้าง ค่าภัตตาหารบ้าง ค่าอัฐบริขารบ้าง อะไรที่สุดก็แล้วแต่ ทีนี้ก็เรียกว่าเป็นอันดับสองต่อมา เราก็มีเจตนาดีเป็นอุตตมะแล้ว

แล้วอันดับสามต่อไปเมื่อบริจาคกลับไปบ้านแล้วก็ดีอกดีใจ ชื่นอกชื่นใจ ก็ทำให้บุญนั้นน่ะแทนที่จะเป็นร้อยมันก็กลายเป็นพัน อย่างนี้เป็นต้น

เพราะฉะนั้นเป็นลาภอย่างยิ่งแล้วที่เรามาเกิดเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๙ หน้าที่ ๕๒
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
๖๑.๐๕.๑๒