โอกาสดีที่เราพากันมาสร้างอมตธรรม เรียกว่าธรรมที่ไม่ตาย
เราจะสร้างบุญกุศลบาทนึงสลึงเฟื้องอะไรนิดก็ตาม มากก็ตาม สิ่งเหล่านั้นจะเป็นนิสัยปัจจัยให้แก่เราโดยแท้ ที่จะพัฒนาตัวของเราให้มีความสูงขึ้นไปเป็นลำดับ

เราเกิดมาเป็นมนุษย์เราก็มองเห็นแล้วว่าตรงไหนมีความสุข ตรงไหนมีความทุกข์ แต่เราก็ไขว่คว้าเอาไม่ได้
ก็เพราะเหตุที่ว่าบุญกุศลของเรานั้นยังทำไม่เพียงพอ

เมื่อเป็นเช่นนั้นบุคคลผู้ที่มีความไม่ประมาทก็พยายามสะสมสิ่งนี้เรียกว่าบุญกุศลนี้ให้มากยิ่งขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำสมาธินั้นเป็นสิ่งที่หลวงพ่อเตือนอยู่เสมอว่าการทำสมาธิเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แล้วก็ง่ายที่สุด แล้วก็ทำได้ทุกเวลา

เพราะฉะนั้นเมื่อมีใครมีศรัทธาอยากจะทำแล้วไม่ต้องมากอะไรนึกพุทโธก็เป็นสมาธิแล้ว
เรานึกพุทโธ ๆ ๆ ไป เมื่อนึกพุทโธมากขึ้นอารมณ์ต่าง ๆ มันก็สลายตัวเหลือแต่พุทโธ ก็ทำให้ตัวของเราบริสุทธิ์

การพัฒนาตัวเราเองนั้นเป็นสิ่งที่สมควรอย่างยิ่งที่พวกเราต้องคำนึงถึง
เมื่อพัฒนาไปถึงจุดที่สำคัญแล้วเราก็มีความสุขตลอดกาล
ในที่สุดเราก็จะพบวิปัสสนาแล้วเราก็สามารถทำวิปัสสนานั้นได้ พ้นทุกข์ไป
เมื่อพ้นทุกข์นั่นเขาเรียกว่าอมตะ อมตะแปลว่าเป็นผู้ที่ไม่ตาย แล้วก็อยู่ในความสุขตลอดกาล

เพราะฉะนั้นหนทางที่จะไปเช่นนั้นมีอยู่
ท่านทั้งหลายเมื่อได้เวลาของการทำการกุศลแล้วสมควรที่จะแนะนำตัวของตนเองให้เกิดศรัทธาความเชื่อ ปสาทะความเลื่อมใสให้มั่นคงยิ่งขึ้น เป็นประโยชน์ต่อตนเองเป็นอย่างยิ่ง

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๓ หน้าที่ ๒๒๓
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ศูนย์สัมมนาป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
สุขาปฏิปทาขิปปาภิญญา

๖๐.๑๑.๒๓ง่าย