การที่มีความสุจริต การทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยความสุจริต นั่นมันไม่ได้เป็นบาป แต่ว่ามันเป็นสิ่งที่รักษาตัวของบุคคลผู้นั้นให้มีความเจริญยิ่งขึ้นไป

ความเจริญนั้นเค้าหมายถึงว่าเจริญโดยธรรม
ความเจริญโดยธรรมนั้น เป็นความเจริญที่สามารถกินได้ทั้งชาตินี้ และสามารถกินได้ทั้งชาติหน้า

การเจริญด้วยอธรรม อธรรมก็คือการทำความชั่ว มันก็จะสั่งตลอดจนกระทั่งถึงการโกง การกินอะไรต่าง ๆ สารพัด อันนั้นมันไม่ใช่เป็นสิ่งที่จะมาเป็นที่พึ่งได้
มันทุจริต แล้วก็มันเป็นบาป
คนทำเช่นนั้นน่ะ มันจะไปนรก หรือว่าไปสู่อบายภูมินี่นับไม่ถ้วนเช่นเดียวกัน น่าสยดสยอง

เจริญโดยธรรม ด้วยความสุจริต
เมื่อทำโดยความสุจริตแล้ว มันก็กลายเป็นว่าเราได้ทำชีวิตของเรานี้ ให้มีค่า มีราคามากยิ่งขึ้น

สุจริตนั่นเรียกว่านิสัยของบุญนี่ นอกจากมันจะติดอยู่ในชาตินี้แล้ว มันก็ตามเราไป ติดใจของเรานี่ไปถึงปรภพเบื้องหน้าด้วย

เพราะฉะนั้นทุกสิ่งเหล่านี้แหละ มันก็จะต้องมีคนคอยบอก คอยเตือน
เหมือนกับลูกของเรา บางทีมันก็ผิดพลาดไป เราก็ต้องเตือนมัน ผิดพลาดไปบางทีผิดพลาดมาก เราก็จะต้องเตือนให้หนักหน่อย
เมื่อเรามีคนเตือนแล้วอย่างลูกเรานี่ ไม่ใช่ว่าปล่อยไปตามอำเภอใจ เราก็จะต้องพยายามปกป้องในสิ่งไม่ดี เด็กมันก็จะเจริญใหญ่โตขึ้นมาด้วยความมีบุญ มีกุศล ติดตนตามตัวมันไปอย่างนี้
ถ้าหากว่าไม่มีใครเตือน ปล่อยตามอัธยาศัย ยังไงเสียมันก็จะต้องไปทางไม่ดีจนได้

การฟังเทศน์ก็ดี อธิบายธรรมะก็ดี เป็นสิ่งที่เค้าเรียกว่า เตือน เป็นเครื่องเตือนซึ่งกันและกัน แนะนำซึ่งกันและกัน

จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ ๕ หน้าที่ ๗๑
พระธรรมมงคลญาณ (พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)

สวนพนาสนธิ์ ๓/ป่าพนาสนธิ์-แบ่งปัน
สุขาปฏิปทาขิปปาภิญญา

๖๐.๐๖.๐๑ตกนรกสยดสยอง